SIĞINTI BİR YALNIZLIK
Ne bir yenilgi
Ne de tek bir yanılgı. Ne yokluğun sisi Ne de kalemin sihri. Yoksa yok anlatılamaz Kahırsa çok Bir o kadar ahvalim vurdumduymaz. Sıkışık, yığın yığın Ne kırgınlık Ne bıkkınlık Olsa olsa yalnızlığın tezahürü. Terk edilmiş ve edilmekte Yakar derinden saklı gizli. Dibe vurmuş bir ömür Gelen geçen etmez dahi tenezzül Vuku bulmuş bir acı Yakar mı yakmaz mı O derinden çağıran yanık türkü. Solgun onca çiçek boynunu bükmüş Onca insan, Hayatın kahrına yenik düşmüş Kayıp ve saklı Ağlar gönül nazlı nazlı… Ne nazım ne niyazım Ne dünüm ne anım Uzanan o uzun yol Kolaysa kadere sor. Beklemem ne yardan ne kuldan Derdi veren dermanı da sadece Yaratan. Sığıntı bir yalnızlık aslolan Yaşayan bilir o demli sancıyı. Şikâyetim boşa Gelir geçer dedim Kaldım sona. Gülmeli elden geldiğince Akan yaşın eşliğinde… |
Özlem Demirkaya &*.*&