Bir gece vakti
Gözlerinin saçaklarına sığınmıştım
İşte o zaman
Yüreğin "yumruk" gibi yüreğime hafifçe vurdu,

"Ben ki"
"Umudumun ellerini kırmış "
"Kim" tutar ki
"Yüreğim"den derdim.

Ayrılık yüklü gecelerimde
Bağımlılık yaratıyordu yokluğun
Zaten gündüzleri "emiyordu" düşlerim
Bu yüzden gözleri kayıyor hırçınlaşıyordum

Bitti artık dedim!
Olumsuz yanlarımın ölme zamanı geldi
Nefes darlığı çektiğim her an
Bir soğuk algınlığı gibi direncimi kaybediyorum

Diyelim ki bittim,
Ve ” sen ” çıktın hayatımdan
“Senin” adın ayrılıktı, özlemdi
Neydi “bizi” böylesine biz yapan

Öyle garipti ki
Sadece;“Öldürsem seni”
“Kal”gelir miydi felçli beynime
Şimdi görüyorum ki her şeyimi alan “sen”
” Bir kere ” de olsa “benim” için ölmez miydin

işte oldu !!
Gidişin sessizliğim olmalıydı ki;
Sadece; özlüyorum diye bilmeliydim
“Sen” beni gözlerinin saçağında “yaşıyorum” say

Sahi “Aşk”ne zaman “öldü”
Remziye ÇELİK

09.08.2014


[ kalin ]