bu şehir beni öldürüyor aziz tütsülenmiş sevda kokusu yayılıyor hanelerinden yanık yürek kokusu arşa değiyor çıldırıyor menekşeler balkonda saksılarında azımsıyor elini tuttuğum adam sevgimi
çocuklar sobeliyor beni gölgemden ve hiçbir şey akarında değil kokmaktan yoruldum harf dizilimleri arasında kaybolmaktan vuruldum çok kez kendi cümlelerimin içinde kendi kelimelerimle
bu şehir beni öldürüyor aziz sıkıyor boğazımı kirli havası cinnetten, cennete gitmek isterken
ve şimdi sen de karşıma geçmiş diyorsun ki …neyse boşver! senin söyleyeceklerin sende benim dertlerim bende kalsın aziz
sana ihtişamı bol şehirli akşamlar bana tozlu köy yolları düşer dilerim sabahlarımda bu şehir seni yaşatsın aziz ben razıyım sürgün olmaya ben razıyım mülteci kalmaya
yeter ki mavi, yeşil, toprak ve insanlık kucaklaşsın bağrımda sen kal! ben gidiyorum aziz…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Cinnetten Cennete Gitmek İsterken... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Cinnetten Cennete Gitmek İsterken... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Kavafis'ten "KENT" şiiriyle eşlik etmek istedim...
"Başka diyarlara, başka denizlere giderim, dedin. Bundan daha iyi bir kent vardır bir yerde nasıl olsa. Sanki bir hükümle yazgılanmış bir çabam; ve yüreğim sanki bir ceset gibi gömülmüş oraya. Daha ne kadar çürüyüp yıkılacak böyle aklım? Nereye çevirsem gözlerimi, nereye baksam burada gördüğüm kara yıkıntılarıdır hayatımın yalnızca yıllar yılı yıktığım ve heder ettiğim hayatımın." Yeni ülkeler bulamayacaksın, bulamayacaksın yeni denizler. Hep peşinde, izleyecek durmadan seni kent. Dolaşacaksın aynı sokaklarda. Ve aynı mahallede yaşlanacaksın ve burada, bu aynı evde ağaracak aklaşacak saçların. Hep aynı kente varacaksın. Bir başka kent bekleme sakın, ne bir gemi var, ne de bir yol sana. Nasıl heder ettiysen hayatını bu köşecikte, yıktın onu, işte yok ettin onu tüm yeryüzünde.
Sanırım herkesin içindeki kaçamadığı kentin şiiri bu. Ben de ne zaman okusam bir hüzün ve ürperti kaplar içimi. Bazı şiirler böyledir ve bütün zamanlarda aynı duyguları yaşatır insana.
Sevdasında ayrılık yaşamış olan ve şiiri okuyan herkesin bir parça kendinden anılar anlamlar ve isyanlar eşliğinde sızılar bulabileceği ve ayrılık ertesinde geleceğe ilişkin kurgularının benzeştiğini görebileceği bir şiir. Dizelerde verilen emeklerin heba olduğunu ve ayrılığı zorunlu bir kabulleniş ile açığa çıkan savaşımı sahiplenme ve büyütme anlamını görüyoruz Ve şiir yazılmayan yazılamayan birçok şeyi düşündüren dizeler örgüsü adeta...
Çok güzel bir şiir
Mavinin,yeşilin ve toprağın çocuklarının kucaklaşacağı yüreğine selam olsun
Tebrik ederim şairim Emeğine Yüreğine sağlık Dostlukla...
Hayat versin dilerim ucu yanık aşkların yaralı kanatlarına... :(