ve çöker yağmacı duygular kalemime

...

pencereye
ağustos yağmuru düşer
ben çıplak kalmış gözlerimle giyerim damlaları

birazdan acı yemiş şarkılar dağılır duvarlarıma
yavaş yavaş giyindiği damlaları çıkarır gözlerim
kirpiklerimin ucunda ıslak bir ağırlık
düşerim mapus akşamı yalnızlığın sürgünlerine

ve dar düşlerimin kitabı açılır
sararmış sayfalara çoktan sıralanmış harfler
aralarına sokulmuş noktalarla, virgüllerle
anlatılması gereksiz bir hikayeyle basar yarama

şimdi ben
hangi kalabalığın cümleleriyle dolup taşabilirim geceye
aşk rengini yitirmiş iki kişilik yabancılığını
okurken son bir ezan gibi duyuma
hangi hayallerle kavuşabilirim sabaha

aslında
kurduğum saatin benden başka herkesi uyandırdığı
yorgun bir zamana uyumuşum
kramplar giren ağrılı uyanışlarda
nerede olduğumu unuttuğum
takvimlerin aynı yaprağında kalan rakam gibiyim

sanki özlüyorum
özlendiğimi bilmeden
hasret büyütüyorum

odama gizlice giren güvercinle beraber
onun saçlarını besliyorum
çıplak ayak basıyorum
yere süzülmüş güneşe
çoğaldıkça özlem
kendimle kavga ediyor aklım
aklım firar ediyor yüreğime

içime kaçmış acı ordusuyla
unutulmuşluğun savaşını veriyorum
dağınık resimlerde müfrezeler
yitirilmiş düşlerle saldırıyorum
yalnızlığın kalesine
gözyaşı bombalarıyla vuruyorum
aşksızlığın cephelerini
yüreğime ölü sevdalar dağılmış
aklımda zikirleriyle pişman zamanlar
biten harbin sonunda
binbir telaş yaralarımla
çekiliyorum geri gerisine sayfalara
sol elimde kalem
harflerin merhemiyle
sarıyorum yaramdan akan şiirleri

ve kent usul usul içeri göçün başlangıcı oluyor
dışarıda ağustos nemiyle sevişen yağmur
perdeme bir günlük ömrüyle müjde kelebek
ağır aksak sırtıma vuran rüzgar

nasıl demeli kime gömmeli savurgan yorgunluğumu
bilincime gelip çökmüş ziyan, suskun çocukluğumu
hangi masallarla avuturum şimdi
ağzımın içinden çıkmamaya yemin kelimeler olmadan
hangi rüyaları sağabilirim göğsümün çeperine
oldu işte
zaman yine sus oldu
kapandı dilimin perdeleri
dışarıda çığlık postalayacağım bir sevgili
içimde hazan bir yalnızlık kaldı


....

umudun değerini kaybetmeden umutsuzlukları yaşarım
yaşadığım her saniye onurludur yalnızlığım
yalnızlığıma saklı tüm vurgun yemiş rüyalarım ...