ÜZÜLÜYORUM
Bir oyun oynanır, trajikomik
Seyrine daldıkça üzülüyorum Bıçak son raddede sızlıyor kemik Çaresiz kaldıkça üzülüyorum Zulm ile tutulmuş her köşe başı Düşmanı sanıyor gardaş gardaşı İnanç damarından zehirli aşı Kalbine saldıkça üzülüyorum Tarih sayfasında bir var bir yoklar Birbirine girmiş eski ortaklar Kendine saplanır attığı oklar Hedefi buldukça üzülüyorum Müslüman’dan müslümana zulümler Seyre dalmış köşklerinde zalimler Dindaşından gelir kahpe ölümler Çocuklar öldükçe üzülüyorum Dinini pelesenk eder diline Müslümana karşı Müslim eline Silahı veren kim, bunlar biline Ben bunu bildikçe üzülüyorum Coşari doğruyu söyle, halk duysun İster miyim millet şeytana uysun Gözyaşım aktıkça ruhumu oysun Gamzeme doldukça üzülüyorum İbrahim COŞAR |