BENDİM O GECE GELEN
Ey gündüzüme güneş, geceme ay olan nur!
Bendim o gece gelen, sendin kalbimden öpen Kirpiğimin ucundan kalbe damlarken yağmur Sendin aklımı çelen, bendim kalbinden öpen Sen uzakta var iken, ben hayaline koştum, Kalbim kadar yakındın, tutamadıkça şaştım, Aşkın ile tutuştum, hasretlerinde piştim Sendin kalbimi çalan, bendim kalbinden öpen Mektup attım postaya, zarfı pulsuz adressiz Hiçbir günüm geçmiyor hasretsiz ve stressiz Tarumar olmuş kalbim ağlarken sessiz sessiz Sendin gönlümü alan, bendim kalbinden öpen Yüreğim, toprağında yeşeren bir gündöndü Ne oldu da su taştı, ne oldu da kor söndü Akrep düzgün giderken yelkovan terse döndü Sendin halimi bilen, bendim kalbinden öpen Sensin arzuhalimi gözlerimden okuyan Hasreti yüreğinde ilmek ilmek dokuyan Diyorsun ki; “Ey şair! Aşk uykusundan uyan” Aşk gerçek, hayal yalan, bendim kalbinden öpen Gel desen gelir miydim? Soru var, cevabı yok. Öyle gizemli aşk ki; hayrı var sevabı yok Coşari derviş mi ki; aşkı var, esvabı yok. Sendin uzakta kalan, bendim kalbinden öpen İbrahim COŞAR |