Ceset Torbası Gözlerinde
Memleket yanığı gibiydi gözleri
Kışın kıyameti kopardı kirpik diplerinde Yanağına yağsa da kar lapa lapa Bir tipi kopardı ki yamaçlarında can evi sökülürdü Oysa; Pembe süsler ile süslemiştik panjurlu penceremizi Serpilmiş saclarını okşardık umutların günlerimize inat Bakir bir bekleyişti içimizde hiç büyümeden kalan Kaçak grilerin kirlettiği beyazlar arasında Belki de biz, Henüz sevmeyi öğrenememiştik O; ağzımızda ,bilinçsizce ölen kelimelerin hayrına susarken İşte o an “biz”,dar bir vakitte ;kendimizi kaybede duralım Yaşamak yerine ;ölmeyi deniyoruz Elbette ki ; Yokluğu kör bir kurşun gibi saplanırken can alıcı yerime Belki bir gün, O’nun adı da çalacak şarkılarda diye bekleriz Bir akşam üstü, Bir an ruhum baş kaldırdı ! ‘ Sen ‘ dedi.. Uğruna feda ettiğin yüreğine el sürmüyorum ki Bırak ki; ceset torbası gözlerinden usulca dualar dökülsün Bir bilsen,,, Öz geçmişimden koparamadığım düşü doğururken yalnızlık İçimin kavgasını susturuyorum beslemeden Ama olsun; Kuruttuğumuz sevdanın adı ayrılık yerine Aşk olsun ... Remziye ÇELİK 01.08.2014 |
Kışın kıyameti kopardı kirpik diplerinde
Yanağına yağsa da kar lapa lapa
Bir tipi kopardı ki yamaçlarında can evi sökülürdü
Ustacaydı anlatım beğeni ile okudum
Yüreğine sağlık
_______________________________Kalemin susmasın;Selamlar