sokak şarkılarına yazılıyor geçmişimiz
ve şiirimiz ölüyor sokakta
infilak ediyor çocuklarımızın organları anne yüzlerinde
kelimelerimiz kirli
ellerimiz kokuşmuş
içimiz dışımıza akıyor bulanık
ve karışıyor ağıt ağıt akan nehirlere...




şehirler bir isimden ibaret
kaldırırsan çitleri son bulacak savaşlar
yorgun bağrımızda vahşetin kırmızı gülleri
La Fontaine’ den masallar
ve Dede Korkut hikayeleri
hepsi, hepsi kaybediyor hükmünü
hükümsüzlüğün içinde...




kendime bakamıyorum aynada
yüzüm seri cinayetler defteri
içim oğul oğul ağlıyor
dışım Küpeli Kız gibi salınmak isterken...




bir kadın dört erkeğe yazılıyor resmi kayıtlarda
ki peşkeş çekiliyorken
gayrı resmi hasılatın tam ortasında...




aşk her şeye rağmen var mı?
yaşıyor mu?
elim yüreğimin üstünde
dinliyorum sesini
pıt pıt pıt...











12:00/ 30.07.2014/ Sev_tap