Pişerek Yaşıyorum
Sırtımda kambur oldu sevdanın ağır yükü
Sen de çektin elini düşerek yaşıyorum Özlemlerin yüzünden bitmez döşümde sökü Ellerimle bağrımı deşerek yaşıyorum Kehribar gözlerin de uzak kaldı düşümden Hepten çektim elimi dünyadaki işimden Bitmeyen hasret derdi ayrılmadı peşimden Bildiğim yörelerde şaşarak yaşıyorum Sanki yoktur alemde benim gibi ağlayan İstikbal umudunu yalnız sana bağlayan Şu el kadar yürekte nasıl coşar çağlayan Gözlerimin yaşından taşarak yaşıyorum Daha gençlik çağımda saça düştü kırağı Evsiz barksız sevgimin sende imiş durağı Fersiz kalmış gözlerim görmese de ırağı Bir belirsiz menzile koşarak yaşıyorum Ruhen ölüyüm ama görünüşüm sağ gibi Aşkın bitmez çilesi üzerimde çığ gibi Barikatlar yığılmış yollarıma dağ gibi Gözlerinin uğruna aşarak yaşıyorum Ömrümün çoğu geçti hüzünlerin kolunda Aklım fikrim yok oldu bu sevdanın yolunda Bir ateş taşıyorum göğsümün tam solunda Aşkın sönmez közünde pişerek yaşıyorum Hasan Ilter |