Gözlerinden
Ne zaman susuz kalsa sana aşık yüreğim
Kevseri kana kana içiyor gözlerinden Ey benim nazlı yârim benim nazlı meleğim Peygamber çiçekleri açıyor gözlerinden Yüzündeki gamzeler emsaliz birer sanat Candan bakışlarına yapamam bil ki inat Siyah kirpiklerinden taktım gönlüme kanat Sevdanın ateşine uçuyor gözlerinden Seni gördükten sonra ne ah kaldı ne aman Tükendi bitti işte bağrımdan tüten duman Olmadığın gecede öylece duran zaman Anbean mutlulukla geçiyor gözlerinden Pişmanlıkla bakarım sensiz geçen çağlara Bir gülüşün yol açar geçit vermez dağlara Ne zaman hazan girse mor sümbüllü bağlara Bahçıvanlar gülleri biçiyor gözlerinden Öyle bir sevda ki bu akıp durur Delice Didelerin aşkından şiir olur her hece Ne fark eder kararsa uykusuz geçen gece Ay bile nurlarını saçıyor gözlerinden Sen benim diğer yarım sen ömrümün kadını İlmek ilmek işledim her yanıma adını Daha hiç bilmediği yaşamanın tadını Deli gönlüm coşarak seçiyor gözlerinden Hayatın gerçeğine ben ki seninle erdim Düştüm ceylan bakışa bilerek gönül verdim Nere gitsem peşimden benimle gelen derdim Sen yüzüme baktıkça kaçıyor gözlerinden Hasan Ilter Delice, Yozgat´ta bir nehir. |