Yaşamak Bu Mu AnnemGörmedim hiç beyazı Ne yeşil ne kırmızı Bildiğim kara sızı Yaşamak bu mu annem? Oturmadım sofraya Kurulmadım sofaya Mekanım kara kaya Yaşamak bu mu annem? Gökten güneş düşüyor Sanki yeri eşiyor Bak içim de üşüyor Yaşamak bu mu annem? Ölüme doya doya Bombalar duya duya Doyduk biz aşa suya Yaşamak bu mu annem? Anne yeşil toprak mı? Yoksa kırmızı kan mı? Bizi vuran insan mı? Yaşamak bu mu annem? Sen üzülme bebeğim,seniçok seviyorum Rahat uyu bir tanem,ardından geliyorum Seni ben meleklere,emanet ediyorum Bu nasıl bir adalet ,hesabını sor Tanrım… Şafaknur YALÇIN (Bu şiir Filistinli çocuklara ithafımdır ve bir çocuk ile anne dilinden yazılmıştır) |