KUŞLARkalbi yok şehirlerin sokaklarını sular ağlak kemanın ezgileri rüzgâr ayaklı bir pencerenin altında vurulur çocuklar ay hayallerime siner hayallerim boşluğa günlerin karanlığı mı ölüm mü acı bilemedim kuşlar insanlık esip gittiğinden beri yer gök talan hercümerç mavinin her tonu saçlarım gibi gri mevsimler, aylar... anlamsız günler iki dağ arasında beyhude başım düşünmek ölüm, çaresizlik kötürüm yetişin kuşlar güneş hiç doğmasın kanlı sabahlara bulutlar yorgan olsun vahşet tarlalarına toprak uyanmasın, kelebekler yanmasın uyusun dağlar taşlar, ağlasın denizler tanrım!... bir ses dilsiz ağaçlara, sahipsiz analara çürüsün zalimlerin kolu budağı yıkılsın kaleler, yılanlar akrepler soksun kurusun kan tutan eller… ah! şuramda bir sızı alev alev... yaşamak zor be dostlar melekler sus, yıldızlar yorgun azrail’in gözü yangın, kılıcı ateş bir hiç uğruna göçüyor ruhlar yaşadığım zamanları sevemedim öleyim kuşlar… ayşe uçar 20-07-2014 |
öyle de dostlara seslenmis .
icinin girdaplarinda yankilanan suslarini .
ve kuslar
kim bilir onlarla hasbihal iyi gelmis belli ki . ben de;
bazen bir dagin zirvesini hayal ederim .. oorda zirveyi bekleyen melek oldugunu varsayarim hep . onunla dertlesirim... ki tirmandigim zirvelerde zaten o melekle dans etmsitim o zirvelerde.
sevgili Ayse arkadasim, o cocuklarin bütün dünyanin önünde her gün acimasizca .. insafsizca öldürülmesine dayanamiyoruz ... ve senin de icin ne kadar acimis ki bu siiri yazmisin . :(((
o güzel yüregin dert görmesin .
Filistin Halkina Rabbim yardim etsin . O zalimlerin insallah belasini versin .
sevgimle.