ÇocuklarÇocuklar Çocuklar her şeye gülerler Dayak yeyince utançtan Sevilince mutluluktan Onların işleri güçleri Biriktirmekti o taze gülüşleri Renkli bilyeler bir de Ve gazoz kapakları Güldüremedik yetimleri Güldüremedik öksüzleri Analarını öldürdük Babalarını hapse attık Bir türlü gülmedi yüzleri Bombaladık hayallerini Zehir kattık kuru ekmeklerine Çelme taktık hayata gülüşlerine Calciumsuz diş kalmamış gibi Bir gülebilseler çıkacak meydana Prıl pırıl ya dişleri İyi bakıyor galiba hökümet baba Unutturuyor oyuncaklarla kederlerini Açlıktan ölmez hiç bir çocuk Ne olsa düşer payına bir kuru ekmek Ya bombalarla yıkılan hayalleri Ya yok olan düşleri Şimdi nerede O eski saf Çocuk gülüşleri Yüksel Nimet Apel 17/Temmuz/2014/Perşembe/Bodrum |
Güldüremedik öksüzleri
Analarını öldürdük
Babalarını hapse attık
Bir türlü gülmedi yüzleri
Bombaladık hayallerini
Zehir kattık kuru ekmeklerine
Çelme taktık hayata gülüşlerine
..adınıza sevindim, çünkü hiç bir şey ve hiç bir huzur mutluluk eskisi gibi olmuyor. Bunun farkındalığı sizlerin elleri öpülmesi gerekende. Tebrik ederim şiirinizi.