Kör topal yürüyor yalnızlığım
Kör topal yürüyor yalnızlığım
İçimden durgun sular akıyor suluyor kavrulmuş tarlaları kabarıp taşmanın habercisi içimdeki dağlar heybetli köyler yaz vurgunu başaklar yanık yanık kavruk nefesimle suluyorum ve bu gün bayram ağzımda yalnızlık tadı evirip çevirdiğim bir badem şekeri tadında umuda dair felek her vurduğunda tokadı daha güçlü kalkıyorum ayaktayım vakta ki capcanlı dipdiriyim siz bakmayın bana hayalperestin biriyim güçlüleri oynuyorum halklar kaderlerine razı uykularındayken güzel rüyalar görüyorlar miskin bir dünyanın yer yatağında hadi kalkın diyorum köyde bayram var gözleri çapaklı bir yetimse dünyasında yepyeni gıcır gıcır bir potin sevdasında ama dar geliyor heyhaat dükkânlar da kapalı çocuk bayramlara sevdalı ana baba yorgun bir ömrü sürdürmek telâşında sabah ola hayır ola içimdeki sular kaynıyor dağlar yerle bir unufak tozlar yürüyor kentlere her yer toz duman ve yarıya iniyor içimin bayrakları ne kaleler ne burçlar arınmıyor karanlığın isinden ben yine de mutluymuşum gibisinden bayramları oynuyorum onca yangın arasında simsiyah bir yalnızlıkda Yüksel Nimet Apel 30/Ağustos/2012/Perşembe/Bodrum |
Yüreğinizdeki duyguları taa içimde hissettim. Her zaman öyle yapmıyor muyuz
en hüzünlü günlerimizde bile bayram sevinçleri göstererek...
Çok etkileyen, yüreği vuran bir şiir.
Gönülden selam ve sevgiler...
İçinizdeki çocuk her daim gülsün dilerim. Ona çok ihtiyacımız var.
Canımsınız...