yalnızlık rehberim oldugittiğin gün çaresiz tükenmişliğimle bu şehrin yorgun ıslak kaldırımlarına gözyaşlarımla beslediğim anılarımızı serpiştirdim artık bu şehir bana ben kendime yabancı oldum kimsesiz aklımın içinde serseri yüreğimin çıplaklığında hüzün yağarken gecelerime koynuma aldığım ucuz şarabımı yudumlayıp med-cezirlerinde boğuldum sokaklardaki su birikintilerine yansıyan yüzün ve derinliğinde karanlık tıp kı gözlerin gibi nereye baksam sen aldığım nefeslerde kokun sensiz kaldığım bu şehrin üstünü örten yıldızsız gecelerinde inançsızlığımla ateşe mahkum günahlarımla acı arkadaşım yalnızlık rehberim oldu... ilhanaşıcı kasım2013 |