Kapkara öyküler-3Şiirin hikayesini görmek için tıklayın “Ağzımda hep o paçavra türküsü/
Niye çattın kaşlarını…” Toparlanamadım/ Ondan sonra… Çocuklar/ Kan kokan coğrafyanın Kınalı çiçekleri… Bu gece yine koptu Yüreğim iç sızılarında Ne çok öldüler/ Sanki… Kum tanesi bir yalnızlığın Yelkenlisinde çocuklar İnsanlığını yitirmiş İnsanlığın/ Sarkacındalar… Delinmiş bir duvarın Şose boylarında Ölüm kokan keleşlerin Tetik ucunda/ Sokağın başına tünemiş kuşlar gibi El açıyor fukaralığa/ Kardeşine baba Kurşun yemiş babasına Anne oluyor çocuk/ Gölgesi büyümeden ağaçlara… Ve memeyi unutmuş Bebelere ip oyuncağından Beşik dokuyor çocuk Cennetlik elleriyle Havuz başlarında Yellenirken insanlık Bir tas çorbanın rüyasında çocuk Düğün konvoylarının ardında Üç kuruş para uğruna Savruluyor bedeni Güvercin misali… Sevme duygusu çoktan gitmiş Dudaklarından/ El öpmeyeli Bir bayramlık Şekerlemesinde Unutulmuş çocuk Derin kuyuların Girdabında/ Adı savaş olmuş Adı ölüm… Kapkara öykülerin solungacında Özgürlüğe barışa balık olmuş çocuk/ Bu alık insanlığa İnat… |
Dudaklarından/
El öpmeyeli
Bir bayramlık
Şekerlemesinde
Unutulmuş çocuk
Derin kuyuların
Girdabında/
Adı savaş olmuş
Adı ölüm…
Kapkara öykülerin solungacında
Özgürlüğe barışa balık olmuş çocuk/
Bu alık insanlığa
İnat…
Okumaktan haz aldım alkışlıyorum
Yüreğine sağlık selamlar....................