MEZARLIK
Sakın korkma, korkunun ecele faydası yok!
Mezar karanlık oda, güneşi, lambası yok! Yediğin içtiğinin hesabını verirsin, Öyle bir çeşme ki bu, su içecek tası yok! İlk aldığın nefesle ağlayıp güleceksin, Ve ecel rüzgârıyla gün gelip öleceksin! Yeniden “ol” diyecek sana “öl” diyen Tanrı, Su bulmuş toprak gibi tekrar dirileceksin! Kabir denen mekânda, başbaşasın kendinle, Çekildi mi el ayak, kendi kendini dinle. Akıllı canlısın sen, bilirsin işlediğin Günahı ve sevabı, yaşadığın dininle… Coşari der, hasretim ruhumda bizarımdır, Her ölümde yüreğim boydan boya yarımdır, Şu mezar dedem, ninem; şu mezar anam babam, Gezdiğin bu mezarlık, benim damarlarımdır! İbrahim COŞAR |