Ay Denize Düşünce
İlk kez ayrılıyorsun benden bir tanem
Ay tam denize düştüğü saatlerde Ağır ağır Gecenin karanlığı iniyor yüreğime Avuçlarıma bıraktığın İki damla gözyaşına tutunuyor Bir avuç yakamoz topluyorum peşinden. Sahilin gözümü kamaştıran ışıklarından kaçıyorum Usulca Kırık bir sandal arkasına saklıyorum kendimi. Hıçkıra hıçkıra ağlıyorum derinden. Ay denize düşerken. Benden ilk kez ayrılıyorsun bir tanem Dalgaların hışırtısına karışıyor sessiz çığlığım Seni beklediğim saatler duruyor birden Zaman Takılı kalıyor gecenin tembelliğine Kızıl sabah karanlığı yırtıp atıyor Alev alev sana yandığıma Binlerce yıldız şahitlik yapıyor. Benden ilk kez ayrılıyorsun bir tanem Kar altında boynu bükük kardelen gibi Yokluğunun savaşını verirken Hasretine mağlup hallerdeyim şimdilerde Eli koynunda yetim çocuğum Aylardır özlemlerini yaşıyorum bu şehirde. Benden ilk kez ayrılıyorsun bir tanem Günlerdir sana açlığımın sesi gurulduyor Uzaklardan hasretinin kokusu Geliyor dalga dalga Sensizliği beş geçiyor şafak sökerken İlk kez ayrılıyorum senden bir tanem Ay denize düşerken… “Ay denize düştüğü saatlerde her gece ayrılığın vardiyası başlıyor ve hayalinin koynunda saklıyorum hasretini” Gamze YAĞMUR 13.07.2014 Şiirime nefesi ile katkıda bulunan değerli Şairem Nurefşan’a çok teşekkür ederim… |