Uzak
Senden uzak beni
Mesafeler yağmalıyor Aynamdaki seni göremiyorum Her vakit Şehrini kıble yapıyorum Öylece dalıyorum uzaklığına Önce harabe evler, sonra da uzun boylu yollar Ve sırasıyla kardeş dağlar Kurutuyorum kırpmadığım gözlerimi Uzağı göremiyorum Görmem yetim Senden sonra bugün Üç yaşındayım Senden uzak bir şehirdeyim Sensiz şehir küflenmiş Bazen sana rağmen Bazen de sen yokken Özlüyor kalp atışlarım seni Sen de benim gibi düşlüyor musun ikimizi Ben düşlüyorum Rüyamda buluşmak üzere senle Uyumaya beş kala Ay’a bakıyorum Sen de bakıyor musun? Bazen seni düşünüyorum Bazen de beni düşündüğünü düşlüyorum Çocukça şeyler bunlar Biliyorum Sahte bir gülümseme fırlatıyor aşk Umudun içinden umutsuzluk sırıtıyor Sen bilmezsin bunları Kanıyorum bunlara, kanıyor kalbim Sen bilmezsin Bana taş kesilir çünkü kalbin Karanlığın yuttuğu günlerde Yalancı ninniler söyledim kendime Uyumadan önce Düş sokağıma uğradım Seni aradım Uzaktaydın yine Koştum peşinden Koştukça uzaklaştın Daraldı yollarım Sırıtıyordu uzak gülüşlerin Ağladım arkandan, utanmadım Uslanmadım, usanmadım Meğerse rüyamda dolaştırmışım ruhunu Kâbusum olmuştun Yine sen rüyama dadanmıştın Senin olmadığın şehirde Kuş uçmaz Senin olmadığın şehirden Kervan geçmez Gel zaman, git zaman Şehrinden gelen insanlara rastladım Sarıldım, kokladım onları Anlayacağın, seni aradım Bekledim Beklediğim yollarda büküldü boynum Beklemek yordu Sevgilim Yaşım üç ve elimde asa Sonu olmayan aşkî yollarda Gözüme dolan yağmurlar arasından Güneşin doğmayacağı tepeye bakıyorum Ve yavaştan tüketirken kendimi Seni özlüyorum Sevgilim İşi gücü bırak Oturup dertleşelim Ay’a bakalım Orada buluşalım Yoruldum sevgilim Uzak… Mesafeler yağmalıyor Muhammed İşler |