Senden uzak beni
Mesafeler yağmalıyor
Aynamdaki seni göremiyorum
Her vakit
Şehrini kıble yapıyorum
Öylece dalıyorum uzaklığına
Önce harabe evler, sonra da uzun boylu yollar
Ve sırasıyla kardeş dağlar
Kurutuyorum kırpmadığım gözlerimi
Uzağı göremiyorum
Görmem yetim
Senden sonra bugün
Üç yaşındayım
Senden uzak bir şehirdeyim

Sensiz şehir küflenmiş
Bazen sana rağmen
Bazen de sen yokken
Özlüyor kalp atışlarım seni
Sen de benim gibi düşlüyor musun ikimizi
Ben düşlüyorum
Rüyamda buluşmak üzere senle
Uyumaya beş kala
Ay’a bakıyorum
Sen de bakıyor musun?

Bazen seni düşünüyorum
Bazen de beni düşündüğünü düşlüyorum
Çocukça şeyler bunlar
Biliyorum
Sahte bir gülümseme fırlatıyor aşk
Umudun içinden umutsuzluk sırıtıyor
Sen bilmezsin bunları
Kanıyorum bunlara, kanıyor kalbim
Sen bilmezsin
Bana taş kesilir çünkü kalbin

Karanlığın yuttuğu günlerde
Yalancı ninniler söyledim kendime
Uyumadan önce
Düş sokağıma uğradım
Seni aradım
Uzaktaydın yine
Koştum peşinden
Koştukça uzaklaştın
Daraldı yollarım
Sırıtıyordu uzak gülüşlerin
Ağladım arkandan, utanmadım
Uslanmadım, usanmadım
Meğerse rüyamda dolaştırmışım ruhunu
Kâbusum olmuştun
Yine sen rüyama dadanmıştın

Senin olmadığın şehirde
Kuş uçmaz
Senin olmadığın şehirden
Kervan geçmez
Gel zaman, git zaman
Şehrinden gelen insanlara rastladım
Sarıldım, kokladım onları
Anlayacağın, seni aradım

Bekledim
Beklediğim yollarda büküldü boynum
Beklemek yordu
Sevgilim
Yaşım üç ve elimde asa
Sonu olmayan aşkî yollarda
Gözüme dolan yağmurlar arasından
Güneşin doğmayacağı tepeye bakıyorum
Ve yavaştan tüketirken kendimi
Seni özlüyorum

Sevgilim
İşi gücü bırak
Oturup dertleşelim
Ay’a bakalım
Orada buluşalım
Yoruldum sevgilim
Uzak… Mesafeler yağmalıyor


Muhammed İşler