0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1279
Okunma
nur gibi gökten süzülüp
kalbimde mihvan’ımsın sen yâr
buldum peyam-ı lutf yarimi ,nişanemsin sen
o gül yüzünün
şevkini kalbime ihsan eyledim
sevgili
seherde gül dalında gül açmış
kokusu amber bedel ey ; yâr
gül ,yüz görümlüğü ister
bülbülden..
güneş bile senin yoluna
ışık saça saça doğarken
benim bu yazdıklarımın
mîzânımı var
yar
gece vardım otağına
ay perdeni açmiştı
zülüflerin kokusun
meşk etti ruhumu yâr
mis kokulu gülden bir yaprak al
nikap ört gül yüzüne saçlarını gizle
bütün alemi harap etme sevgili
ruhumu seninle yoğurdum
senden meydâne gelen
gül tohumunu da ektim yâr
çünkü bu tohum şiiriminde
mayasıdır canımında yâr
nur gibi gökten süzülüp
kalbime girdin ey yâr..
nurcihan erdogan
