Bir selamın hor görüldüğü vakitte
umut etmekten vazgeçme
sakla göz yaşını
sakla acını
kendinden bile hayalini
içten içe yansa da kömüre dönmüş hayatın
boşluğa düşmüşcesine sevgini
sevdiğini aramaktan vazgeçme


şafak sökünce geliyorsa aklına yarin gözleri
kuşların ötüşü serenat olur yüreğine
güneş bir başka doğar gününe
unuttuğun gamzeni fark edersin yüzünde
uykuya dalarken sarılırsan hayaline
sevmekten sakın vazgeçme


kapat gözünü çek içine onu
öp hiç bırakmayacağın ellerini
sarıl sımsıkı hiç gitmeyecekmiş gibi
yarınları düşlemekten vazgeçme


ne kaybettiğin kendinden
ne bilmediğin gidişatın yönünden
korkma
yürü
bu yolda yüreğin çizsin yolunu
tutuklu kaldığın yere
vazgeçemediğin ömrüne yürü
varacağın yer, ya yalnızlığındır
yada yarin açılmış seni bekleyen kolları



05.07.2014



Rasim Yılmaz