KUŞATMIŞ SENİ, SÜVEYDA
Ham yüreklerin işi mi? Katlanmak bu çileye...
Demir, dövüle-dövüle çelikleşir! Pişmeden olgunlaşır mı yürek! Ey! Dost.. Yana-yana öğrenir tahammülü... Nasırlaşan eller misali acıyı hafifletse de, Dağlanan yüreğe nakşolur silueti, sevgilinin; Saplanmış ok gibi hissedersin varlığını içinde.. Kimi zaman hicran tüter, Kimi zaman bahar açar, kanatlanır gönül Lâkin kısadır kelebeklerin ömrü... Karanlığın gizeminde kursan da derin hayaller; Tahayyül deryasında dolan-san da başına buyruk; Kulağına düşen sesle gerçeğe uyanırsın fakat bitmez bu döngü, Sil baştan kurulur kumdan kuleler! Kuşatmış seni SÜVEYDA, müptelâsı olmuşsun EY! CAN... HAZİRAN 2014 /Metanet YAZICI ** |
Hikmet YURDAER