Rücûsuz Buselere Sürgün ŞiirEylül dokunuşlu hüzünlerin ağlattığı şiirleri yağıyor gözlerim Zamanın neresinden baksam hayata bir hazan türküsü yazar yağmur Bu sabah penceremi umutlara açtım Kefaretini dağıttım tutamadığım yeminlerin İsimsiz nefretleri sildim birer birer alfabemden A r z u m! Bilseydim kaybolurdum coğrafyanın yitik iklimlerinde Gün geceyi yakalarken ufukta Güz sürgünü hikayeler demlenir dimağımda Tüm sözleri tüketmiştim oysa; Solmuştu dalında daha dün açan güller Kayıp bir güncenin lirik sayfalarında sararır özgün kalemim Sana ait metinleri yırtıp atsam ne olur K a r m a ş ı k! Yalnızlığa talip düşlerimin gölgesinde üşür niyetlerim Kahve fallarına inanmıyor artık İçimde umarsızca büyüyen çocuk Tenimde kırık tonları tüm karanlıkların Y/aşıyor mu sanki hayallerimin yorgun yolcusu Y e i s! Besmelesiz doğan her güne yazık Sönen saatlerde ışıklar patlar Romantik bir şarkının sensiz sokaklarında Epeydir rücûsuz buseler dokunmadı lisana Yazık ki basit tümceler-imle infilak etti tüm şiirler Edebim adabımı yaktı bu Temmuz sahilinde D ü ş k ü n! Nuray AYHAN... |
bizde yer yok yeise
çok güzel bir şiir olmuş
sağlık yüreğinze elinize