EZHER 1Gözlerime kaç bin yıl uzaktan bakıyorsun Söylermisin Ezher.. Kaç bin yıllık yoldan geliyor ruhun. Kaç ölümlünün ruhunu içti gözlerin Neden bu kadar derin Neden bunca küstah , bunca mağrur güzelliğin. Hayır... aşk değil Kadim zamanlardan kalma bir büyü olmalı bu. Gecelerin renginden Esrik cengaverlerin dilinden Savaşlarımın ortasına düşen, Acı bir çığlık. Ölümlerimin üstüne örtülen Siyah bir tül Kızıl lal Yahut... lahuti bir sükun. Gözlerin.... İki damla su İki damla siccil Kaç aşka bilendi kimbilir. Kıyısında gezinen Heyulaları hançerlemeden girmedi hiç bir şehre Biliyorum Mecruh hayatlar düşüyordu her gece ellerine. Geçtiğin yerlerde Göller üşüyormuydu Ezher Sular ürperiyormuydu ayak sesinden Işığına sarılıyormuydu ay, Çocuklar annelerine saklanıyormuydu korkudan Yüzüne biat etmiyormuydu güller. Ruhumun ölü toprağından Mecruhlar dirilttim. Kun feyekun sırrını duydum içimde Arzıma indiğinde hazin bir sukun Yanağımdan öpen damlalardan Yağmurlar biriktirdim. Onun için yağmur kokuyor şimdi ellerim Sabahlarım yüzünü seninle yıkasın Toprağım sen koksun diye. Ve birde.. Hiç bir gün kalmasada Acıyla süsleyip Sana kurban etmediğim Seni sevmekten vazgeçmeyeceğimi Bil diye... Mustafa Kemal Serhatlı.. |
öyle bir hayalin eşiğine gömülüyor uyuyan duygular
işte öyle bir kalemi ayakta alkışlıyorum
Sayın Serhatlı kaleminizin kelamını seviyorum ruhuma değiyor her defasında...
teşekkürler.