Hayatın iyileştirici gücünden çok uzağım,
Ödülünü alacağım tek şey yanlızlığımdır,
Sağduyuma armağan edilmiş
Hiçbirşey yok artık,

Tanrının gizemli vaatlerinden
Ruhumun deriliklerine inmek
Yoruyor beynimi,

Şimdi zihnimi temizleyecek
Duygusu çok sezgisi bol
Başka bir hayatın
Peşinden gitmek istiyorum.

Bir sabah uyanırken
Herşey değişmeli gözlerimde
Acıyı yaşamak bile huzurlu olsun.

Merdivenin başında
Daha kaç basamak çıkacağını hesaplayan
Ruh burkulmasıyla korkuya sığınmış bir
İnsan olmak istemiyorum.

Yanlış inanışların müptelası olan
İnsanlardan çok çektim,
Herşeyden vazgeçmiş olanlarsa ayrı bir dertti
Benim için,

Bazen soruyorum kendime;

Neden insanlar bu kadar kızgın ve öfkeli
Ve neden düş kırıklığına uğramış herkes
Kötü davranmak zorunda anlamıyorum.

Tanrı bu kadar acılara ve zalimliğe
Niçin izin verir ki,
Daha makul yaptırımlar
Neden zor geliyor
Ey ! hoşgörüsüne sığındığım ulu güç.

Garip bir yolculuk yaşıyorum kendi içimde
Ne bedenimle barışığım ne ruhumla
Hayata adanmışlığım
Tanrıyı mutlu etmekse
İşte ben bu yükü taşıyorum yıllarca.

Doyumuna ulaşmadığım bir hayata
Aklım ve ruhumun verdikleriyle
Her dakika bir diyet ödüyorum.

Derin ve temiz bir nefes alarak
Bitirdiğim gün sayısı,
Ağladıklarımdan çok az
Ama ben buna rağmen
Hala yaşıyorum,
Sırf hizadan çıkmamak için
ve hızlı tükenmemek için.