FESLEĞEN KOKULU YARGönül köşküm kasvetli bulutlarla doluyken Yağmur olup yağdın ya onu bile kar sayar İçte sarkan ağaçlar kuru yaprak dalıyken Hoş geldin yüreğime sefalar getirdin yar Ümitsizlik ömrüme kara perde çekmişti Ayrılık çiçeğini şu bahtıma ekmişti Gam dolu meşaleyi kaderime yakmıştı Hoş geldin yüreğime dertleri götürdün yar. Artık yüzüm gülüyor gamzeler çiçek açtı Gözlerim mutluluğu bir tek seninle seçti Dudağından dökülen ballı şerbeti içti Hoş geldin yüreğime al güller yetirdin yar. Sazaklar sarkıyorken penceresiz odama Genç yaşta mapus niye demezler mi adama Aşktı beni götüren iskemlesiz idama Hoş geldin yüreğime acıyı bitirdin yar. Dokunmasa da elim yüreğimle severim O fesleğen kokunu Şems misali överim Sevmeyi çok görene, kem gözlere avarım Karadan kara bahtı ters köşe yatırdın yar. Avar: Direnen karşı koyan Sazak: Soğuk yelle birlikte yağan hafif kar. Yetirmek: Besleyip büyütmek, yetiştirmek Ayvazım DENİZ |
Elimde yaralı bir yürek gözde dumanla.
Islanıyorum yağmurlar altında ....
Canımın suyu akıp gidiyor topraklara....
Akılsız bir baş kalbimde yaralı bir sevdayla..
Gezip duruyorum anlamsızca sokaklarda...
Ne yattığım yerden haberim var..
Ne kalktığım ortamlarda (...)
Başımın ağrısı az geçecek olsa..
Kendimi buluyorum meyhanenin ortasında..
Rakının bardağı sağımda,sen solumda..
Dilimde sana yazılmış bir türkü..
Gerisini hatırlamıyorum akıl gidiyor başta.
........................paylaşan gönül sahibini kutlarım.......kaleme kelama selam olsun.....