Nostalji...Hatırlar mısın bilmem yıllar yıllar önceydi Ruhumuz âsi rüzgâr gönlümüz uçarı tay Bir ömre imza düşen çok özel bir günceydi Sahil esintisinde içilen bir bardak çay Sunmuştum inanıp da o eşsiz gülüşüne Yüreğimde ne varsa özenle bohçalayıp Bilmedim gözlerinde gölgelerin işi ne Soramadım ki neden benim izlerim kayıp Şimdi aynı mekanda ama buruk bir hisle Yaşıyorum yeniden ne varsa sana dâir Bir sevdânın üstüne oynadığın bahisle Öldürmeye bahanen ama fakat vesâir Kırılgan günlerimin her sahnesinde buğu Tükenmiyor sızısı sona kalmışken ramak Gangren olan yaranın soyulunca kabuğu Nasıldır bilir misin aynı yerden kanamak İçten içe çürürken bir hayatın medarı Mâzinin gölgesinde hükmü olur mu ânın Bunca yıkımdan sonra mümkün müdür tekrarı Mahçup bir sadakatla ettiğin o duânın .... |
Hecenin ustasından...
Ne kadar zengin bir dil, ne kadar muhteşem ifadeler, ne kadar muhteşem vurgular.
Kusursuz.
Takibinizdeyim.