SENİ DÜŞÜNÜRKENYemyeşil bir sızı oturdu Az önce soluksuz nefesime, Gözlerinin nehrinde yıkanıp Nü dakikalarından kaçarken sensizliğin… Titrekliğimin zaafını gizlemek için Uysal gömleğine yumdum serimi… Köçekliğime kaçışım ondandı… Reveransımdaki gevende çiçeğini, Akmayan zamana dikişim çoktandı… Şimdi tüm boyunduruğuyla sevimi Avucuna kaydırıp bir sabun gibi, Güneşe gömmek zamanıdır, Karanlığın trajedisini… |