"Küflenmiş yapraklara mektup yazılır mı
söyle.."

Ayak seslerin nerede şimdi,
Kapılar neden küskün sehere.
Bir geceye üşünür mü ?
Bu aceleci kaçış hangi yazgıya ait,
Kim kollarında göç tutan hain.

Başkaydık.
Şimdi dünya ödünç geliyor bana,
Gündüzleri siyah giyiyorum kedere minnet.
Münferit infazlarım var zihnimde,
Kopkoyu bir girdap düşlerimde.
Bağırmak istemiyorum...

Yolunda gitmesin nabızdır en nihayetinde,
Çilek yemiyor ya bir çocuk her gün.
Varsın on bin nefesim eksik olsun,
Tanığım yok,
Varsın gönlüm boynuma bükük olsun..

Bir dudak uçkunu sevdaydı,
Farzet ki kefareti imkansız.
Karanlık dehlizlerde saklı imtiyazı,
Aynı nakarat döngüsüne muzdarip.
Eflatundan saymalı renkleri yani,
Sözleri mahşere bıraktım,
Çekinme.
Duymak istemiyorum..

Alfabemden çıkardım harflerini,
Hiçbir şiirimde yoksun eskisi gibi,
Cemren yere düştü.
Yum gözlerini boşluğa,
Bilmek istemiyorum. ..

Ben düşmeden uçurum düştü yerlere,
Gam ekili kurak topraklarım,
Günah yüzü görmesinler.
Tüm prangalar servetimdir.
Yaşlanıyorum acılarım genç,
Saçlarımda delilsiz aklar
Görmek istemiyorum. ..

Üryan gelişimden itirazlı
Fakir edebiyatım mı var bilmem,
Dualarım kıblesiz kaldı.
Sırtımda ki hançer yaralarına kırbaç paha etmez.
Çevir yüzünü çekinme,
Hayaller isimsiz kalsın.

"Son otobüse ihanet ilk trene biletliyim"

Bıraksaydın
Severdim seni.

İsmail Yılmaz