Öldürdün İçimdeki GülüşünüHayatın zoru yetmezmiş gibi Bir de yokluğun eklendi ömrüme Nasıl küsmem ben günlere Nasıl düşmem ben gecelere Öldürdün içimdeki gülüşünü Taşımaz bu kalp bu yükü Sebepler arıyorum mutlu olmaya Her vakit uğraşıyorum umutlanmaya Yetmiyor boşluğunu doldurmaya Her gün yarım başlıyorum yaşamaya Öldürdün içimdeki gülüşünü Taşımaz bu kalp bu yükü Anı rüzgárlarının estiği yetmezmiş gibi Bir de hasret yağmurları yağıyor üstüme Nasıl üşümem güneşte Nasıl sığınmam geceye Öldürdün içimdeki gülüşünü Taşımaz bu kalp bu yükü |
Bir de hasret yağmurları yağıyor üstüme
Nasıl üşümem güneşte
Nasıl sığınmam geceye
Öldürdün içimdeki gülüşünü
Taşımaz bu kalp bu yükü
şimdi söyle,
nasıl baksın gözlerim umudun kaybolmuş resmine
nasıl ağlamasın ki gökyüzü halimize
her omuz başı yaslanacak kadar yüksek değil ki sevdiğim
her mevsim baharın kokusu gibi kokmaz ki ardında
sen kendine olmaz bir sevda satın almışsın bilinmezlerden
bilir ki yüreğim,
ağırlığı yüreğini solduracak vakitsiz zamanlarda
:(
beni diri diri öldürdün de
sen nasıl yaşayacaksın bilmem ki
kalmadı içimdeki çocuktan eser
tüm doğrularımı seninle gömdüm ben
içimde bir deli rüzgar...
savruluyorum kendi kıyımda usuldan
neyim kaldı ki!
beklentisizim gelecek günden
öldürdün içimdeki gülüşü
öldürdün beni...
ve
öldürdün bizi
katil aramıyorum ki ben...
tebrıklerimle..
geceme yağarken şiir
sildim gözlerimi
kimse görmedi
şiirden başka.