Dün sana uğradım dizlerinde soluklanmak için,,,
Yoktun?
Tahta bir barakada birkaç kitap
Ve yalnızlığına kilit vurmuş öfken karşıladı




Bulutlara özenmiş dedi? İçsel sesim
Her zaman çocuksu bir yanın vardı zaten
Kanadı kırık bir martı yalnızlığındaydın
Oysa!
Özgür’dün
Ya ben?
Maviye kelepçeli bin yalnızlık fanusunda tutsak




Gemiler vardı düşlerimde firar
Bir gözü deri kaplı korsana benzerdi esaret im
Yokluk paranoyası hezeyanlar düşüşler
Belki bileklerimde değildi malum kelepçe
Dili bıçak yarası kıvrımında saklı tutsaktım
Ya sen? Öylemi!
Tüm düşlerimi yaşıyordun hoyratça
Ya ben?
Maviye kelepçeli bin yalnızlık fanusunda tutsak




Bir bebek saflığında masum bir öykü’yüm
Her satırda eflatun efruz kokulu bahar
Tanıdık bir öykü’yüm beklide
Ve tanıdıkça özlenen
Ya sen?
Özgür mavilerde kanadı kırık martı





Biri vardı demek içindi tüm yaşananlar belki de
Yaşandıkça an, andıkça yürek yakan
Ömür ısırgan deminde saklıydı oysa
Kim bilir? Beklide ben
Tanıdıkça özlenen
Özlendikçe’de yolu beklenendim
Kim bilir?




Mahmudiye düzkaya