Aslında, unutmaya çalışmaktı asıl unutamamak... Denedim ve... Ellerimi, ne zaman cebime atsam... Aklım da senin gibi ucuz insanların silueti, şangırdar bozuk para gibi,durmadan
...
Ben ki dilenmedim senden aşkı Ama sen... Avuçlarımda anlam taşıyacak kadar değerli hiç bir şey bırakmadın bana !.. Bu yüzden çıkartamam asla seni,iç cebimden.
Ne sana güçlü olduğumu gösterecek kadar Ne de umutlarımı tutup kollarından Onlara yeniden hayat verecek kadar mecalim var.
Yastık altı mutluluklarımı da harcadım artık Şimdi bir sakıza bile yetmeyecek zenginliğim kaldı elimde Ama bıraktığın bozuk hatıralar yüreğimi de delip dökülecek sonunda bir gün,biliyorum... Bir gün bir cami önü kalabalığında Hikayemi bilmeyenlere yük olurken cansız bedenim Dağılacak hepsi Son kez adını yersiz ve zamansız duyduğumda...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
"Geçerken Uğramıştım" de şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
"Geçerken Uğramıştım" de şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şiiri okuyup dinledikten sonra kelimelerin köküne kıran girdiği için, Önce yorum bölümüne hiç bir kelime yazmadan boş yolladım. Sonra, SONRASI YOK İŞTE Emeğine, yüreğine, kalemine sağlık
Hakimalp tarafından 7/14/2014 8:59:23 PM zamanında düzenlenmiştir.
Ben onu asla yargılamadım abla... Bütün kapıları açtım ama o uçarak Koşarak gitti ... Yargılamıyorum. İnan bana... Gözlerimle gördüğümde bile Hissettiğimde bile yalanlar söyledi... Tüm hayallerim kirlendiğinde,yine kirletmek için de Yalanlar söyledi...Ve son oyununda Dürüst kızı oynadı ona karşı... Beni gözden çıkartarak ki önemi de yoktu o vakit... Yapması mı gerekiyordu ? Namus bu abla... Namus.
Namus için can verenler tanıyorum ben ! Ben de verirdim. Ama beklemezdim.
Şimdi Beni herkes bu sevdaya asi sanıyor... Çaresiz bıraktı hem kendini hem beni... Parçaladı,ziyan etti... Elinde değildi deme bana abla... Ben nasıl gittiğini biliyorum o gece ona. Benimleyken bile ona ithaf'en şiirler yazdığını da biliyorum ben... Ama Ben Secdede çok göz yaşlarına boğuldum onun için,onun bilmediğim ama yaptığına emin olduğum hataları için.. O bunu asla bilmedi,bilmek istemedi... İlla beni sev demedim ona asla... O doğru yolu bulsun istedim Dİledim... Anlamadı...
:' (
Ablam... Allah kimseyi,beni soktuğu duruma sokmasın.O 'da.. Çok acıyor ! Bilsin yeter ki...
Cân'da cân. Bilirim ki her ruh ettiğinin hesabını misli misli verecek. Her bir şiir bende ruh kayması her bir şiir bende ruh arafı.
Ve ben ona'da defalarca dedim defalarca '' kıymetini bil diye '' Bir önce ki gün aklıma düştü aradım açamadı biliyorum. Can ben onunla çok uzun vakitler geçirdim annesini bile tanıyorum. Emin ol ki durumu bildiğinden çok daha zor :(
Bir şiirimde yazmıştım, kibir yutmadım içime, ruhumu şeytan'a satacak kadar. Lakin ne öğrendim, biliyor musun ? Bir damla anne sütü içenlerin tanımdan real ortamda konuşmadan günah almalarını. Bir damla anne sütünün temizliğini kirletmeleri vs. vs...
Demem o ki gözlerinle şahit olmadığın hiç bir şeye inanma , inanma. Dilerim bir gün yüz yüze görüşürüz. Fazla giremiyorum siteye . Melanı isimli bir roman yazmaya çalışıyorum. Çevirmenim de hazır. İngilizce olarak ta basmağı düşünüyoruz. Bu roman biter mi bilmiyorum lakin aklımdakileri yazarken ben bile korkuyorum , aklımın düş girdabından. Herhangi bir olay edin kendine lütfen. Yoksa aklının ölmesi andır evlat andır.
Birde izlediğim kadarıyla insanlar çok boş olaylarla uğraşıyorlar. Anlamsızca kalpler kırılıyor. Tıpkı yıldız kaymasının aslında meteor düşmesi olduğunu bilmediğimiz gibi.
Dilerim kalplerimiz meteor düşmelerinde ezilmez evlat. Ve yüzün sakın öne eğilmesin sakın. Düşen yüzünden öperim abla bir anne kalbi ile.
Hoş geldin bir kez daha Tülay ablacığı/m... Öncelikle üzülmemenin elde olmadığını sen de bildiğinden, Bu konuda söz veremeyeceğim...Üzgünüm. Allah herkesi niyetine göre yargılasın... Kalbimde hala var olan bir şey varsa,o da çırpınışlarımı,onun adına çırpınışlarımı göz ardı edişleri ve oyunlar oynayarak gözümden kaybolacak kadar küçülmüş olması... İnsan sevdiğine yakıştıramıyor...Hepsi bu. Sorun,senin de bildiklerin değil aslında... Benim çok dahasını bilmem...
Senden çok bahsederdi... Sende,onu bahsediyorsun sanki her harfinde. Üzülüyorum ablam. Sadece Üzülüyorum. Dualarımın boşa çıkmayışına,ama her zaman aksi davranışlarına üzülüyorum... Yüzümü öne eğdiğine üzülüyorum... Ona Üzülüyorum...
Teşekkür ederim ablacım... Af buyur... İçimi döktüm böyle,feveran ettim ulu orta... Kendine çok iyi bak...
değerdi değmeyenlere verdiğimiz değer! herkes sonunda bunu demeyecek mi? ..." Yâ eyyühe’l-lezîne âmenû sallû aleyhi ve sellimû teslîmâ." Tebrikler dost kalem. Teşekkürler.
teslim etmiştim herşeyimi,bildik tanıdık başka yürek arayışına girmeden sen diye kapadım gözlerimi hayata şimdi sıkmaktan küçülmüş yüreğimin çığlığını dinle belki kulaklarının pasını siler ezik tümcelerim olur ya bel ki de sızılı yüreğini gizli saklı köşelerde avutamana yardımcı olur yaralarımdan sızan derdim :( unuttum demekle başlar insanın feryadı,dağa taşa vursan da çığlığını yankısı yine seni bulur sevdiğim söktüm yerinden dersin belki ansızın yüreğini geceye kör bir ağıt yükseldiğinde anlarsın yüreğinin içindeki beni biraz zaman geçtiğinde kim bilir belki bin bir pişmanlık kapına komşu olduğunda gözlerin kesilmiş nefesimden bir nebze medet umduğunda anlarsın beni :( şimdilik sana ziyaret edeceğin şiirler bırakıyorum oysa ben senin sevginden başkasına mirascı olmadım ki seni severken boynuma öyle bir ferman astın ki giderken umutlarımı sevincimi beklentimi kör bir kuyuya atarken,yüreğimi komşu eyledin bu çıkmazlara
içimde gezdirdikçe seni en son yazdığın duaya (aminlerimle)geziyorum... belki hatırına bile gelmez şimdi gözlerim görsende tanınmaz haldeyim yerim yurdum yok ki benim...
ah benim remzi kardeşim finalini öyle bir sermiş ki şiirin gözlerimin ferini kestin yine:
Ve yine bir gün Bir "Fatiha" okursan baş ucumda... Sadece... "geçerken uğramıştım" de sonunda...
şimdi git(giitim)bende diyen sana son sözüm:
gel bir gün bu defa avuçlarında yokluğumun acısı ile sadece bir FATİHA!için gel tanırsın mezarımı...sen
Çok teşekkür ederim Canım ablam :(( Ne derim ki bir kez daha Ne yazarım ki bu sözlerin ardından daha... Kaldı mı söylenecek söz... :( İyi ki varsın ablam :'(
Ne demeli sana ne demeli gidene boğazıma düğümledin şiirin yoğunluğuyla tüm kelimelerimi sen anlarsın ablanı duyarsın bilirim:( yüreğine sağlık canım kardeşim.
Anlamaz mıyım ablam... Sen zaten,sanki içimizde yaşıyorsun Yada parçalanan ruhlar önce sana uğruyor gibi... Önce kaleminden dökülüyor yaşadıklarımız Sonra bize uğruyor sanki... Anlamaz mıyım,Anlıyorum... :( Teşekkür ederim ablacım...
Önce yorum bölümüne hiç bir kelime yazmadan boş yolladım.
Sonra, SONRASI YOK İŞTE
Emeğine, yüreğine, kalemine sağlık
Hakimalp tarafından 7/14/2014 8:59:23 PM zamanında düzenlenmiştir.