Akşamüstü yabancılaşır kentim Koynuma alırım yalnızlığımıAkşamüstü yabancılaşır kentim Isız soluklar öper ruhunu Kandiller yanar gecekondu yalnızlığında Zaman gergef işler solgun yıllara Bir kız çeşmeye uğrar zamanın birinde Yüreğine sözcükleri, diline sevdası kilit vurmuş Gözleri tüm cümleleri yazar’ya O yüzdendir gözlerinin bu denli güzel oluşu Aşkı yazar aşkı söyler Sözcükler kıskanır lal dudaklarını kanatır sevdanın Akşamüstü yabancılaşır kentim Koynuma alırım yalnızlığımı İncin top oynar terk edilmiş sokaklarında Cama yansır buğulu bir çift göz ve birkaç damla yağmur Doğduğun sokaklara yabancılaşır esmer vedalar Çocuklar terk eder tüm masumiyetini gitmelere Tenha bir yalnızlık öper veda mendilini Ve gelinler küser gurbetin incir ağaçlarına Türküler yakılır sokaklar ıssızlaşır Akşamüstü yabancılaşır kentim Mahmudiye düzkaya |