GÜLÜMSEYECEKSİNBu gün de yorgun omuzlarım Akşamın kızıllığında güneş Biliyorum Birazdan yüreğimize ay doğacak Yıldızlar sallanacak birer birer Sonra dalacağız düşlerimize Kimimiz beyaz ata bineceğiz Kimimiz beyaz atlı bekleyeceğiz Düşte olsa sevdiğimize Karanfiller vereceğiz Belki papatya Belki mor menekşe Sonra karanlıklar terk edecek şehrimizi Gün yüzünü gösterecek tüm güzelliği ile Kelebekler koşuşturacak Allı, morlu, çiçekten çiçeğe Sıpalar tekme atacak Sevda kokulu çayırlarda Bildiğimiz eşek sıpaları Ve söğüt dalında cıvıldaşan serçelerde Görülmeye değer bir neşe Tüm karanlıkların sonu böyledir gülüm Tüm ölümlerin ardında Yeni bir doğum haberi Tüm ayrılıklar yeni dostlukların başlangıcı Onun içindir ki; Bir başka olur bahar akşamları Yüzler güler Gözler ışıldar Devrim meşaleleri gibi parlar yürekler Biz 15-16 haziranları gördük be gülüm Şimdilik hasret kalsalar da Bu günün çocukları Daha güzel günler görecekler Bu nedenledir ki En ufak bir şüphe duymadım gelecekten Hani bir kırlangıç Gökyüzünde süzülür ya aniden İnsanlara, hayvanlara, ağaçlara Yani tüm engellere aldırış etmeden Yaşamakta böyle bir şeydir gülüm Nefes olmak Bir nefes olup yaşamak Nefes olup direnmek, kavga etmek Hayat kavgasında Bir adım daha ileri gitmek Elbette engellere takılacaksın, Yorulacaksın Dizlerinin bağı çözülecek yokuşlarda Kim bilir sen de düşeceksin Senden öncekiler gibi Hayat devam edecek göreceksin Belki bir başkası göğüsleyecek ipi O an hissedecek Tıpkı Denizler gibi gülümseyeceksin. |