Yokluğunda Gözlerim Açık Ölmeyeceğm
Olur olmaz saatlerde bir ayak sesi duysam
Gelen sen misin diye Kapıya koşarım. Bir siyah saç görsem oturduğun yerde Alırım avuçlarıma incitmeden doyasıya koklarım İçim burkulur Ağlamaklı olurum gözyaşlarım süzülür Yokluğunda her şey seni hatırlatır… Ne zaman gökyüzüne baksam Karanlığın derinliklerinde parlayan gözlerini görürüm İki damla yaş süzülür yanaklarımdan /Gözyaşım kederden miydi yârim Çektiğim kaderden miydi?/ derim Yokluğunda rüzgâr değse yüzüme Dudaklarım çatlar, sıcacık dudaklarını Ellerim üşür, yumuşacık ellerini düşünürüm. Duvardaki resmine bakamadım üzerini kapattım Uykularım yarım korkuyorum düşlerime de gelmezsin Hesap soruyor dokunduğun her şey Utanıyorum onlardan. Ben zamanı durdursam sen aniden çıkıp gelsen Kim durdurabilir beni sevinçten nara atmaktan Ah bir gelsen! Deliliğime birde çılgınlıklarımı eklerdim Benim dünyam sensin Çünkü benim dünyamda sevgi ölümsüzdür Seni sevmek ölümsüzlük demekmiş Karar verdim sen dönene kadar perdeleri açmayacağım Pencereler kapalı dursun rüzgâr gelmesin içeri Varsın karanlıkta kalayım, gün ışığı da lazım değil Sonra kahrolayım seni düşündükçe Ve avazım çıktığınca haykıracağım Neredesin? Hangi yaban elde kiminlesin? Ben inancımı kaybetmedim sen de kaybetme İnanmak başarmanın yarısı derler Ben inanıyorum Bir gün çat kapı geleceksin Çok uzun sürse de sonu gelecek bu bekleyişin Yıllar sonra, salamı duyduğunda gelsen bile Beklediğime değecek gözlerim açık ölmeyeceğim. //Biliyor musun meğer ben seni ne çok seviyormuşum// Mustafa KARAAHMETOĞLU 01.06.2014 Şiirime nefesi ile can veren sevgili kankam BALIM SULTAN çok teşekkür ederim… |