KORKUYORUMRuhum unutkan hatıralarım anlık Düşüncelerim bulanık İçimde alevlenirken sevda ateşi Bedenim buz kesiyor Bakışlarından kaçırıyorum gözlerimi İçimde büyüttüğüm korkularıma sarılırken Bilmiyorum tekrar inanabilir miyim sana Batan güven sandalına binebilir miyim ? Sahteliklerini bir kalemde silebilir miyim ? Sırtıma defalarca sapladığın hançeri unutabilir miyim ? Seninleyken beni saran yalnızlığı terk edebilir miyim ? Ara ara dalıyorum senli geçmişe Ufak bir gülümseme takılıyor dudaklarıma Ardından akan yaşlar ile silinen Duyguların muhasebesini yaparken Mutluluğu kırıntılar halinde sunmuş Acılar denizinde boğmuşsun beni Korkuyorum yenik düşmekten duygularıma Sabrımın ve affımın kurbanı olmaktan Dayanmışsın gönül kapıma zorluyorsun var gücünle Bilmeden senli gözyaşlarıyla küflenmiş Bundan sonra sana açılır mı şüpheliyim Ben sana sevdamı sunarken altın bir tepside Sen sahte yüreklerin çamurunu seçtin Şimdi ise dalların kırıldı Tek sağlam çınarın bana döndün Oysa Sen o çınarı aleve verdin çoktan Kararsızlık içinde duygularım boğuşuyor Kabul etsem seni tekrar sevsem Unutabilir miyim ihanetlerini Unutabilir miyim vurdumduymazlığını Unutabilir miyim yalanlarını Unutabilir miyim beni diri diri gömüşünü Artık biliyorum benden uzak durmalısın Kanmayacağım sahte yaşlarına Dilinden dökülen yalanlar Hala kulaklarımda çınlıyor Ve Senden gelen acılar ile olgunlaşırken Ben senden vazgeçmeyi öğrendim …. |