DEVRİLİYORUMgençliğim dökülüyor alnımın kıyısından kıyısız acılar doyuruyorum göz yaşlarımla hatrıma sıkıştırılmış iki yudum gülüşüne milyon kere devrili veriyorum eski bir çaput gibi, öylece sere serpe işte milyonlarca demir tettik soğuğu sığınıyor avuçlarıma tanınmıyorum bu karanlık gecede kimliğimde sırça bir gölge gülüşlerim annem öpmüyor barut kokan ellerimi artık göğsümde ağır bir misafir ölüm kokusunu sığdırıyorum etime talana dönmüş bedenimde hiç ağrı yok şimdilerde karanlığın bağrında kan kırmızı gözlerle bir piç gibi uzanı veriyorum ... defalarca vuruldum oysa bölüşmek isterken yargılarımı en sevdiğim kederlerimden soyundum ne çocukluğum sıkıştı gamzelerime nede şimdiye dek emzirip bir bebeği verdiler şu şifasız ellerime bu şehrede ağır gelmiş olacak kokun güç bela barıştığım uykularımdan zulmünü ayıklıyor gözlerim aynaların bağrından silah zoruyla doğuruyorum gençliğimi yinede yüzyılların kiri yapışıyor avuçlarıma sıyrılamıyorum gece soğukları emziriyor gölgelerin ardında yapayalnız kalıyor sokağın arsız ışıkları tek dostu sarhoş çakallar bu sokakların ve leş kokulu bir kaç çöp konteynırı bende alıp başımı ateşe vere vere terkediyorum bu şehri küstüm bu bilmem kaçıncı hüzünlü ölüme birer birer yanıyor adımlarım zulumluğundan kendi içime ağlıyorum kimseye dokunmadan efkarım vurulup düştüğüm her köşe başında bir daha devriliyorum ... Gülşah Gayret... ,,, Yunus Özkan ’ a emeklerinden dolayı çokça teşekkürlerimle.... . |
GÜLŞAH GAYRET tarafından 6/9/2014 4:36:16 PM zamanında düzenlenmiştir.