Ben hayatın her türlüsünü bilirim.
Düşeni,
Düşüreni,
İtip de düşüremiyeni.
Sevip sevip de bir çuval inciri,
Çöpe atanı da gördüm.
Bir b.ka yaramayıp,
Çok atanı da gördüm.

Aslında hayat bir çukurdur.
Bizi içine çeker durur.

Yüreğimizdeki sıkıntıları bahane eder.
Tutunduğumuz dalı keseriz.
Biz tek rolümüzü beceremeyen
Binlerce rol isteyen kerizleriz.

Hepimiz havalıyız.
Geğirene maşallah,
Hava yapana çüş deriz.

Bir ağaç keseni döveriz.
Bin çiçek koparanı överiz.
Aşk yürek işi deriz.
Midemizle deneriz.

Sokakta herkese hava atıp havlayan,
Yatakta eşine yorgunum diye ağlayan,
Ayılar bilirim.
Kırk günlük askerlikten kaçan,
Bir ömür boyu anlatan
Dayılar bilirim.

Hayatın dört köşe olduğunu sanarız.
Hangi köşeden
Çukurumuza düşeceğiz ?
Hiç bilemeyiz.

Orhan Semiz
(Karacan)