SEVMEK
Birini sevmek istersiniz ya hani
Onun göğsüne yaslayıp başınızı Sabahlara kadar ağlamak Ve onun kokusunu içinize çekmek İstersiniz ya hani onun varlığı. Size sonsuz bir güç verir ya hani İşte öyle derinden bir sevgi Derinden çok ötelerden bir yerden Tutkunun ateş olup kül olduğu Bir sevgili ister ya hani her insan. Düşündükçe gözleri dolar ya hani Bir tek onu düşünüp bir tek Onu arar ya gözleri işte böyle İnsanın gönül taşını yakıp geçen Bir sevgili arar ya her insan. İşte böyle kararsız kalırsan aşkta Duyguların ötesine geçemezsin Hep düşüncelerinde kalır aklındakiler Bir adım atayım derken kaybedersin Kaybetsen de yinede seversin. Hani özlersin ya hayal kurarsın Kurduğun tüm hayallerinde O çıka gelir karanlık bir köşeden Boş kaldırımlar susar susar ve sen Yenik düşersin artık sevmekten. İşte böyle bir şeydir sevmek Hem varlığını kabullenip hemde Yokluğuna alışmak zorunda kalırsın Ama her şeye rağmen seversin Yapılan bütün yanlışlara rağmen. İşte böyle bir şeydir sevmek Hiç bir kelime hiç bir söz taşıyamaz O yükü öylesine bir şeydir ki bu duygu Öleceğini bile bile yinede seversin Yorgunluğu huzur verir insana. Hani yanıp yanıp kül olursun ya Hani en tesirli zehir bile sana Kızılcık şerbeti gibi gelir ya hani İşte böyle bir şeydir sevmek İki cihan güneşi gibi doğar insana. Ufuk GÜNEY |