Çay bazen hüzün demli bazı zaman meserret.
Erguvan mevsiminde gün ışığı gibi çay.
İnce belli içinde efsane billur suret.
Gül yaprağı misali fikrimin sahibi çay.


Zarafet konuk olur çay suzinaksa eğer.
Bir cerenin hayali öz suyu ıtırına.
Parmaklar itinayla çayın tenine değer.
Söz altınla tartılır demliğin hatırına.


Rayihası yayılır buğu buğu zamana.
Berrak bir tebessümün ziyası nazlı ışık.
Efsane zamanlarda çay nakış olur ana.
Betül’ün saf rüyası çay rengine karışık.


Çay bazen haza hüzün muhacir iklimlerde.
Kuruyan dudakların teşneliği suzidil.
İşlenir çay öyküsü ipekten kilimlerde.
Aşk kandili tutuşur gönül sükut demli dil.


Mevsimlerin içinde bir mevsimdir ilkbahar.
Cam sarayın bahçesi tutuşur ney sesiyle.
İmeceye gönüllü çaydanlık altında har.
Usaresi karışır çayın yâr nefesiyle.
Ankara,02.06.2014 İ.K