tane tane yildizlar takacaktim saclarina
orecektim dugum dugum askimi sarkitarak arasina
basini gogsume koyacak sen uyanma diye nefes solumayacaktim
usudugunde yuregimi sokecek onla seni isitacaktim
seni dizimde uyutacak ruyalarimda senle olacaktim
hayallerime bir firsat verseydin
damla damla gercek olacaklardi
ilk derdim sana son diyemezdim belki ama ilk derdim
hergun seni bir baska sevecegim icin sonunu bulmazdim
nur derdim gozlerimi yumurdim sana
karartirdim dunyayi gozlerim kimseyi gormezdi
bana bir firsat verseydin
herkesi sana boyardim
gozlerinden bir dunya insa eder
evimin her tarafina resmini asardim senin
meshul olan ne varsa adini sen koyardim
dunyanin diger adi olurdun benim icin
yuregimi yuregine zincirlerdim
gozlerimi gectigin kose uclarina asar seni beklerdim
sevgime bir firsat verseydin
sevgililer kiskanacakti seni
oyle baglardim ki kendimi sana
mesafeler milyon olsa duyardin sevdami
sensiz cesed olup girmezdim topraga
olum sen olmadam ugramazdi kapima
mantigima firsat verseydin
alma canimi onsuz diyip yalvaracakti hep allaha
Emin olacaktin benden
seni hic ama hic terketmeyecegimden
zahmet edip sevseydin gormek isteseydin
senli bir dunya kurmustum yalniz basima
firsat verseydin her bir tuglasi
gozyaslarimdan harclanip urelecekti
senli dunyamin, ikimizin evi
............. cahit berke akkaş