Sessizlikte hep sensizliksen hep beni sevdin uzun gecelerde yanık türküler söyledin çam ağacına konmuş bülbül oldun vakitli vakitsiz ötüp durdun bir fısıldı duyuldu senden öte ağzından dökülen kelimeler kaldı geriye balkonumda alaylı kuşların ötüşü zamansız sahte bir duyarlılık belirirdi apansız günün güneşi yakıp geçer akşamın serinliğini püfür püfür eser sessizlikte,hep sensizlik gerisi boş yoruldum artık bir adım öteye koş Turgay Kurtuluş |