ATEŞ BÖCEKLERİ VE YAKAMOZLARHüzün taşıyan yük gemileri İç denizimde sürüklenip Yüreğimin karasına oturdular. Ne zaman adını fısıldasam Utana sıkıla gecenin kulağına Son baharda yalnızlık dökülür hazanımdan İçimin kuytusunda yokluğunun ayak izleri Mutluluğa kurmuştum Ömrümden zaman çalan Tüm çalar saatleri Öyle ağır ki uykusu hatıraların Uyanamıyor gerçek olamıyorum Aslında ben tüm güneşleri Ve sabahları Sana saklıyorum Biriktirdiğim yıldızları karanlığa saldım Işıldıyorlar gecenin yüzünde Küçük bir çocuğun çilleri gibi. Yolumu bulmam için Avuçlarımda ay sakladım Ateş böcekleri ve yakamozlar Bende sizin gibi Bir yandım bir söndüm... Murat BALLI |