Kaldırımlara düşen gölgelerin tuhaf benzerliği
Geçerlerken önümden usulca
Usulca takip ettim
Gölgelerin ayak seslerini
Rastlantılara inanmasam da
Rastlarım umuduyla
Saydam zamanlardan
Sıyırıp ruhumu
Daha görünür acılarımla
Gölgen peşine düştüm.

Yüreğimdeki bu melun kederin
Şifresini defalarca çözsemde
Sanırım bu defa çözümsüz
Ki ben bu kederi
Kaybolduğun yerde buldum
Gereğinden fazla lüzumsuz ;
Lakin
Senden kalan tek şeydi
Bende elinden tuttum
Düşünmeden sonumu fütursuz.
Biraz ışık lazımdı bize
Karanlığımıza bir damla gölge ;
Sanırım ikimizede çok fazlaydı
Anahtar deliğinden süzülen ışık bile...

Yani sevgilim kabullenmek
En kolayı
Uzaklaşmak yangın yerinden
Sorgulara mahal vermeden
Prangaları söküp atmak
Memnun etmesede çözüm sayılır.
Zor zamanlar
Aşılamayan vicdanlar
Biraz hak ve adalet
Yarım yanlış teselliler
Hem mahkum hem gardiyan
Yüreğimde volta atan gölgeler.

En derin
En acıtan
En kayıp
En olmazım
Senin güneşin başka olacak ki
Ne Karanlığa nede aydınlığa
Gölgen bile düşmüyor


Murat BALLI