Ey avuçlarımdaki terle, varlığını susuzluğumun kuraklığında yeşerttiğim Adam Ey burnumu sızlatan, özlediğim kokusundan, sineme bir parça huzur bırakmasını dilendiğim !!!
anlam veremiyorum aklımın almadıklarına ’Sabr’ çekişime... ben ,sen de hayatın tadını yudumlarken nasıl söktün verdiğin yeminleri dudaklarından nasıl acımadan öldürdün beni ,sen de yaşarken.
~~~~~
sevdalı bakışlarınla ıslanıp ,doldurmak isterken içime seni yaş yaş dökülüyorsun kapılarını açık bırakıp kaçtığın ,göğüs kafesime..... dudağımdan çıkan her iki kelimeden birinde sana yanıyorum şimdi. yetim bıraktığın koca boşlukta yokluğun kadar cümleler kazılırken ayakuçlarıma bir yandan düşmemeye çalışıyorum ,bir avuç düş’ümle diğer yandan gözlerimin kırmızılığına sevda niyetine asılıyorum kürtaj acısı tadındaki umutlarımla.
en kalın uçlu kalemle çizerken adımın üstünü hiç acıtmadı mı yüreğini yalnızlığım ? yaşanmamış sayarak yaşadıklarımızı, hiç mi farketmedin hayatıma en ağır cezalar kestiğini ?
~~~~
Duy...! uçsuz bucaksız sevgimin, sınırlarını zorlayan Adam !
her gece hayalini gösteren duvarları yumruklayan hayatla yokluğun arasında sıkıştırdığın kadının acıyı taşıyan özneleriyle kanayan her satırında
Dilediğince özgür müsün artık ?
söyle de bileyim. uzaklaşırken cümleler halinde sırala tüm öfkeni sapla alevleriyle ciğerime kalmasın dilinin ucunda söyleyemediklerin vur vurabildiğin kadar sol yanıma kır aynalarda çirkin yüzümü acımasızca yargılarken ’........neden, nedenn bu kadar çok sevdi ki’.. de !
~~~~
kızmıyorum. vazgeçmeyeceğim. yine sana uğurluyacağım, yalınayak koşan düşlerimi -Ve yine yokluğuna yazılacak seni soluyan hecelerim.
sevipte sevilmeyenin anladığı kadar . anlatabildiklerimin ,aynı acıyla yanan yürekleri tutuşturduğu kadar . parmaklarımın bitmeyen titrekliğinde dilimin konuşamadığı eğik alfabenin harfleriyle ’........Belki de aşk ,elde kalan fotoğraftaki ,tüm acılara direndiren bir yudum gülüşle Seni yaşatabilmekti...’ !!!.........diyerek,
seni, hep seni yazacağım sevipte sevilmeyen yüreğin dik durmayı başarabildiği kadar.
~~~~
Ey uzaklığını unutup ,soğuk duvarlardaki nefesinde hayat bulduğum çirkin gülüşlüm yolun açık olsun ölümü seven Adamım !
sesini gücünü yitiren dilimin rüzgarlarına aldırış etmeden çırptığın kanatların , aradığın mutluluklara ulaşsın ! ben dualar edeceğim ardından düşürdüğün uçurumlardan. dilerim ! çaldığın her kapı , Yakıştığın Cennet’lere açılsın Yaradan tarafından.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
anlam veremiyorum aklımın almadıklarına ’Sabr’ çekişime... ben ,sen de hayatın tadını yudumlarken nasıl söktün verdiğin yeminleri dudaklarından nasıl acımadan öldürdün beni ,sen de yaşarken.
:(( aklımın tam ortasına dikiyorum söküklerimi,yamasız acıları sıralamaktan aciz şimdi dilim.. yüreğimin ağrısına faydasız tüm bildiklerim kulaklarımı tıkıyorum,hüzün köklü türkülere,ayaklarımı basmaktan acizim bir bilsen kıyımda sahipsiz gülüşlerimin feryadını ah!diyorum kimseler duymadan yorgunluğumu tırnak uçlarıma kadar içirdiğim sızılarımdan biliyorum ve umman kadar sabr dilenişlerimi anımsıyorum mevladan sendeliyorum düşeceğimi bile bile :((
ah benim yürek komşum, her insan böylesi güzel dualarla uğurlayamaz sevdiğini bazen hayatta bir minderlik yer bırakmak gerekiyor affedilmez sızıların elbet bir cefası vardır bir yerlerde bizim duamız yeter yüreği aşk diye sızlayanlara
ölümü sevene!! ne demeli
nöbetime düştü şiir gözlerimi silmek için kalkıcam günlerdir cesaretim yoktu bu şiir gölgelerine yine agrımı biliyorum gerisi neye yarar ki can kanadım! ve sükutumla kaldım...
emeğine saglık can kıyısız tebriğimle yüreğin üşümesin...
:((( :((( daha henüz devretmedim nöbetimi gecem matemin renginde gözlerim mateme eşlik edercesine ağırdı yine kendine bedenimin yorgunluğunu dert etmiyorum ki kendime bilerek yoruyorum kendimi çoğu zaman inan bana yüreğimin ağır işciliği çok sancılı can... :( o hiç dinlenemiyor o hiç iyileşmiyor ağır yaralar hep hasar bırakırlar ya işte öyle...
ah ölüm! nasıl hasretim ona bir bilsen ben nasıl bekliyorum gerçeğimi ağıtlarım kendime işte.. duyulmaz kimseye!can
Her gece uyurken ettiğim duaların arkasına ekledikçe adını Rabbim uğurtlatmıyor bana onu :( dün gecede geldi bana elinde kocaman koyu pembe karanfillerden bir demetle, aralarına yuva yapmış koyu pembe kelebekler ve kücücük yavruları da vardı.. nerden buldun bunu dedim cennet'ten getirdim dedi sen ölmedin ki dedim sen yolladın beni oraya dedi gitme artık diye boynuna sarılp ağlarken uyandım:((
tüm günümdeki ruh halimi etkiledi bile :(
rüyalarımda bir anlık varlığı bile yetiyor mutlu olmama ve o bunları hiç bilmiyor.
yüreğimi yüreğinle sarıp sarmalayanım bir tıklık uzaklıktaki yürek komşum doluyum öyle doluyum ki kirpiklerime kadar. biz sendeleriz düşeriz yaralanırız sadece onlar mutlu olsun diye.
sımsıcak sevgimle selam olsun sabahına yüreğimizin ağrımadığı bir gün olsun diliyorum.
Terk edip gidene Geriye dönmeyene cennetleri dilemek Yolunu açık edip duallarda dillendirmek Yanarken bir de cehennemin en dibinde......??????? Ne büyüksün Şâirem, ne büyüksün sen öyle... İçten içe ne öfkeliyim bir bilsen o Çirkin Gülüşlü'ye... Ama bilirim Sen gibi seveni bulamayacak Sen gibi seven olmayacak zîra Avunacak sadece sevda zannetmeleriyle, benzetmeleriyle Oynayacak... Oynayacak... Ve birgün düşecek elinden tüm oyuncakları, kırılacak... Sana kurduğu düşlere uyanacak karabasan bitimleri sayıklayışlarla Ki O zaman senin yanında Güzel Gülüşlün olacak...
Duamdır sevdana Can... Birgün muştulu haberini alırsam senden yana İnana benden fazla sevinenin olmayacak... Öptüm sevdanın gözyaşlarından...
çığlıklarımla canını yaktığım mis yüreklim. kızma sakın kızma ona :( Aşk bana ondan yadigar nerden bilecektim kim öğretecekti o olmasaydı :(
gidişi Rabbimin takdiriydi deyip susuyorum. susmalarımın bıçak ucuyla kesiyorum kalemi... isyan yerine, akan ,yine oluk oluk Aşk... acısı yüreğimi sızım sızım sızlatırken direnmek çok güç ama ölmüyorum bu imtihana çekilecek Sabr'ım edilecek dua'larım çok daha biliyorum . ne çilem demeye varıyor dilim ne de ,ne dertmiş diyebiliyorum:(
uzan şiirlerimin yansıyan gölgelerindeki umudumun yanına biliyorum birgün anlayacak beni.:( Rabbim eksik etmesin dualarını dilinden. kanamalı yanımdan öptüm güzel yüreğini Rabbim razı olsun senden bitimsiz sevgimlerimle mis yüreklim.
Sen kalbimin diğer sesi canımmm :( yazdıkların hep içime oturmuştur. Yine ağlaya ağlaya gidiyorum sayfandan. Ben sana çöl yüreğimde dağ kadar hasret biriktirdim der siirlerin gizliden gizliye hep. Öpüyorum mis yüreğinden :(
Asiyim Asabiyim tarafından 5/27/2014 4:44:15 PM zamanında düzenlenmiştir.
anlam veremiyorum aklımın almadıklarına ’Sabr’ çekişime... ben ,sen de hayatın tadını yudumlarken nasıl söktün verdiğin yeminleri dudaklarından nasıl acımadan öldürdün beni ,sen de yaşarken.
~~~~~
sevdalı bakışlarınla ıslanıp ,doldurmak isterken içime seni yaş yaş dökülüyorsun kapılarını açıp bırakıp kaçtığın ,göğüs kafesime..... dudağımdan çıkan her iki kelimeden birinde sana yanıyorum şimdi. yetim bıraktığın koca boşlukta yokluğun kadar cümleler kazılırken ayakuçlarıma bir yandan düşmemeye çalışıyorum ,bir avuç düş’ümle diğer yandan gözlerimin kırmızılığına sevda niyetine asılıyorum kürtaj acısı tadındaki umutlarımla.
en kalın uçlu kalemle çizerken adımın üstünü hiç acıtmadı mı yüreğini yalnızlığım ? yaşanmamış sayarak yaşadıklarımızı, hiç mi farketmedin hayatıma en ağır cezalar kestiğini ?
~~~~
Duy...! uçsuz bucaksız sevgimin, sınırlarını zorlayan Adam !
her gece hayalini gösteren duvarları yumruklayan hayatla yokluğun arasında sıkıştırdığın kadının acıyı taşıyan özneleriyle kanayan her satırında
Dilediğince özgür müsün artık ?
söyle de bileyim. uzaklaşırken cümleler halinde sırala tüm öfkeni sapla alevleriyle ciğerime kalmasın dilinin ucunda söyleyemediklerin vur vurabildiğin kadar sol yanıma kır aynalarda çirkin yüzümü acımasızca yargılarken ’........neden, nedenn bu kadar çok sevdi ki’.. de !
~~~~
kızmıyorum. vazgeçmeyeceğim. yine sana uğurluyacağım, yalınayak koşan düşlerimi -Ve yine yokluğuna yazılacak seni soluyan hecelerim.
sevipte sevilmeyenin anladığı kadar . anlatabildiklerimin ,aynı acıyla yanan yürekleri tutuşturduğu kadar . parmaklarımın bitmeyen titrekliğinde dilimin konuşamadığı eğik alfabenin harfleriyle ’........Belki de aşk ,elde kalan fotoğraftaki ,tüm acılara direndiren bir yudum gülüşle Seni yaşatabilmekti...’ !!!.........diyerek,
seni, hep seni yazacağım sevipte sevilmeyen yüreğin dik durmayı başarabildiği kadar.
~~~~
Ey uzaklığını unutup ,soğuk duvarlardaki nefesinde hayat bulduğum çirkin gülüşlüm yolun açık olsun ölümü seven Adamım !
sesini gücünü yitiren dilimin rüzgarlarına aldırış etmeden çırptığın kanatların , aradığın mutluluklara ulaşsın ! ben dualar edeceğim ardından düşürdüğün uçurumlardan. dilerim ! çaldığın her kapı , Yakıştığın Cennet’lere açılsın Yaradan tarafından
dik durmak olsun hayatımız gülüşlerimizle sevgiler
Şiirlerini çok güzel...