bu geceler neden kimseden izin almadan gelirah ...agnessa bütün ulak kuşları dönek olmuş hiçbir çırpınışa inanma elden vereceğim mektuplarımı yelkenlerim yırtılmış yarım kalmıştı ya aral gözlerinde stalıngrat’ın sonbaharında ne güzel yakışırdı sana siyahlar pazar ayinlerinde hep sessizlik derdin sessizlik nasıl ayrılık bu ormanlar gümbürdüyor içimde demirkazık parlak olduğunda kuzey’de koy kulağını yere dinle anlamasam da ne derin şarkılar söylerdin volga üstüne kıyametler kopar sazlıklar dalgalanırdı içimde ellerin ibrahim ateşi şaşardım nasıl olurdu karlar buzlar ülkesinde kızılcık dağıtırdın ya büyük şapkalı çocuklara sen kopardığını sanardın daldan haberin olmazdı eteğine düşerdi her biri yanağından demir ülkenin pamuk yüreklisi bir coğrafya çiz parmak uclarınla özgürlüğümden feragat edem sibiryada sürgün hind-i çinde kürek yenilem tüm antlaşmalarımızda kasım |