balkon çıkmazlarımdiyorsun ki temiz tut balkonunu ihmale gelmez ver menekşelerin suyunu dünyanın dibinden açıyorlar yaralarıma tuz basıyorlar sonra da üstüme yıkıyorsun gözlerinin suçunu siyah açmıyorlar işte biraz ayrılık döksem de diplerine bakma gün batımında mor dağlara tam da boyun bükümü zamanı renk çalıyorlar yansımalardan etme,menekşelere fit verme bazan bahçeye indirsem de baksınlar diye güneye pusulaya gerek yok ummanlarda tomurcuklarının bile gözü kuzeyde ah...yön tayinim şimal’lim tutuyorum sözünü ve lâkin bunlar,açtıkça böyle uçurum gibi inadıma koynumda kalıyor ellerim kasım |
bizim balkondaki minik limon ağacı da sürekli eğiliyor yol
belki yar gelir diye..
desen ki niye söyledin bunu ve ne alakası var şiirimle?! çık(ıl)maz içinden işte ..bilmem ki niye..