İnsan Pazarı...

Girdim insan Pazarı`na,bir Hasbi-hal eyledim
Her kimi gördüm`se baktım,o da benden yaralı
Demek`ki fani dünya `da,"yalnız değilsin"dedim
"Bir dokun bin ah işittim",şikayetler sıralı

Geçtim Dergah ortasına,bağdaş kurup oturdum
Sıra sıra anlattılar,Tasavvura baş vurdum
Her birinin derdi ayrı,dinleyip kafa yordum
Gördüm`ki gönül Şükür`suz,Kalp gözümüz karalı

Başladı biri sohbete,dertlerini anlattı
Dedi; "ben çok Zengin idim,malım servetim battı"
Eşim dostùm terkettiler,karım sokağa attı
Evlatlar`da uğramıyor,varlık dibe vuralı

Hiç Zaman ayıramadım,para,pulu saymaktan
Har vurup harman eyledim,günü`mü savurmaktan
Nereden bilecektim`ki,biter bu servet çoktan
"Yok"u örnek alamadım,Hak`tan uzak duralı

Oradan başka birisi,hemen girdi devre`ye
Dedi ben Pehlivan idim,korku saldım çevre`ye
"Dağları yarattım" derken,sancı vurdu böbre`ğe
Simdi`de dört büklüm kaldım,felek beli kralı

Gözüm ilişti arada,ince uzun birine
Dedim`ki ey insanoğlu,"söyle senin derdin ne"
Derinler`den bir iç çekip,yaş doldu gözlerine
"Yaşayan ölü`yüm"dedi,hal`den hale gireli

Bir zamanlar Yeşilçam`da,en ün`lu oyuncuydum
San`a,Şöhrete,para`ya,alkışlara çok doydum
Unutuldum yıllar sonra,Şişeler`le avundum
Oyun bitti.hayat benim defterimi düreli

Kalktım doğruldum yerimden,ağır ağır yürüdüm
Tütün sardım tabağımdan,ağızlığı`ma sürdüm
Duman doldu gözlerime,"Beter"lerini gördüm
"Düş`te gör"demişti biri,"sustum" düşmüş göreli

"Ne oldum"demeden artık,düşünüp bu Dünyada
"Ne olacağım"diyorsan,kavuşursun Muradà
Halen ibret almıyorsan düşürürler feryada
İstersen bir Süleyman ol,ister acem Kralı

karapece