Ne güzeldi o zamanlar,Şehirler bir Cennetti
Bildiğimiz,gördüğümüz,Dünyamız`da servetti
Çoğu birbirini tanır,hatır,saygı,Hürmetti
Yabancıyı farkederdik,hiç tereddüt etmeden
Biz bizler`le çok mutluyduk,Güvercinler gitmeden

Her Semt`te bir Terzi vardı,elbise diktirirdik
Bir`de Berberimiz vardı,"saç"a fön çektirirdik
Mahalle`nin bakkalına,meyveyi seçtirirdik
Bir saygı var`dı Esnaf`ta,kimseyi incitmeden
Tebessüm ederdi "YÜZ"e,Güvercinler gitmeden

Hafta sonu üstü açık,Sinemada Film var
En güzel elbiseleri,giyerlerdi kadınlar
Kocaları yanların`da,yavaş yavaş adımlar
Biri "Rüzgar gibi geçti",biri"Şafak sökmeden"
Çift Filmi seyrederlerdi,Güvercinler gitmeden

Bir Cenaze geçer iken,ağır ağır sokakta
Tabut`a omuz verirdik,onu tanımasakta
Fatihayla uğurlardık Ölü`yü son durakta
Hüzün bizi terketmezdi,Cenaze terk etmeden
Ölülerimiz Kutsaldı,Güvercinler gitmeden

Hiç kalabalık değil`dı,kaldırımsız sokaklar
Yanyana geçerken bile,toslamaz`di İnsanlar
Komşunun Namusu bizdik,Kutsaldı bütün Haklar
Dedikodu,yalan dolan,korunurduk fitneden
Kardeş gibi geçinirdik,Güvercinler gitmeden

Haz alıyorduk hayattan,seviyorduk her şeyi
Okşayıp sokak başında,uyuyan bir kediyi
Tuttuğumuz takımlar`da buluyorduk neşeyi
Radyo`dan dinlediğimiz,maçları seyretmeden
Dinlemekte yetiyordu,Güvercinler gitmeden

Minare`de Müezzinler,canlı Ezan okurdu
Hele Sabah Ezanları,öyle bir dokunurdu
"Hayrun Minen Nevm"deyip,yüreği burkuyordu
Uyku ile uyanıklık, arasında yitmeden
Bir Şehir uyanıyordu,Güvercinler gitmeden.

karapece