Kim ki dokunuyorsa çocuklara Bilin ki vicdanı yoktur Özü kömürden de kara
Kolay mı sanıyorsunuz Başında baret Omzunda kazma kürek Bir babanın daha dün kömür olduğu Kan kokan yerin Yedi kat altına girmek
Kolay mı sanıyorsunuz bir anne olarak Evladının sağ salim çıkmasını Sabahtan akşama kadar Eli koynunda Gözleri yolda Yüreği daralarak beklemek
Kolay mı elde ediliyor sanıyorsunuz Sofraya konan Bir bardak su Azıcık katık, bir lokma ekmek
Kim bilir kolaydır belki de Kimine kolay olsa gerek Düşünsene elinde menü Önünde açık büfe, Beğendiğin yemek Ya da yere düşeni Korumaların arasında acımasızca tekmelemek Ya da en arsızından tokat atmak Veya rapor uydurmak Pahalı pabuçların içinde incinen ayaklarına
Aldırma yere düşenin alın terine Esmerliği kömür karasındandır Hani alışık olmayabilirsin emek kokusuna Ekmek kokusu gibidir Öyle resmiyet de arama Samimiyet vardır aralarında Parelel değildir ki dirsek teması kurasın Bakma; Üstü başı çamur kir olsa da Giderilebilecek şeylerdir bunlar Bir kalıp sabun bir teneke suyla
Kir mi arıyorsun İşte ayna Kir; pas tutan sevgisiz yüreklerde Kir; kirli yürekleri koruyan yasaların içinde Kir; baştan savma denetim yapılan Sonunda da onur(!) belgesi alan Güvenliğe kuruşunu ayırmayan işletmede Kir “haydi” “haydi” sallayın kazmaları diye bağıran Taşeronun içinde Anlayacağın arta kalanlar Halen yaşıyoruz Karaların ak, akların kara sayıldığı bir yerde
Anlamadın belki de Bir düşün; Babanı kaybetmemişsen ucuz ölümlerde Ya da ciğerin yanmadıysa biricik kardeşine Yaralı olup sıranı beklemediysen Hastane köşelerinde Ölümle burun buruna gelmiyorsan tüm düşlerinde Anlayamazsın Ateşin düştüğü yeri Nasıl yaktığını Ve o acıların nasıl yara açtığını
Hani derler ya yaradan Hani derler ya yaratılan Bir kez olsun kulak ver Bir kez olsun dinle Yüzün varsa git hele köyüne Kaç ocak sönmüş, kaç yetim kalmış Kaç insan aklını oynatmış
Bırak özgürce bağırsınlar Haykırsınlar acılarını Çıkan seslere birazcık tahammül et Duyarlı ol Duyarsızsın evet
Daha dün Evet, dün buralar tütün kokmuyor muydu? Erikler çiçek açmıyor muydu? Yel değdikçe zeytin dalları Nazlı nazlı sallanmıyor muydu? İthal edilmedi mi ektirmediğiniz tütünler Yeraltında kazma sallamaya mahkûm edilmedi mi? Dünün rençperleri, bu gün ki işçiler
Ya hu siz babasını kaybeden bir çocuk oldunuz mu? Daha çocuk yaşınızda Oynamayı, gülmeyi unuttunuz mu? Yağmur damlası gibi dökülen gözyaşlarınızla Göz pınarınızı kuruttunuz mu? Ya da tuttunuz mu bir tuğlanın ucundan
Bırakın çocuklar özgür kalsın Yuhalasın, bağırsın, çağırsın Hatta makamınıza bakmadan en cömertinden Küfürleri sıralasın Hak eden zaten hak etmiştir Hak etmeyen alınmasın
Kolay mı sanıyorsunuz Başında baret Omzunda kazma kürek Bir babanın daha dün kömür olduğu Kan kokan yerin Yedi kat altına girmek
Kolay mı sanıyorsunuz bir eş olarak Sevdiğinin sağ salim çıkmasını Sabahtan akşama kadar Eli koynunda, Yüreği daralarak beklemek
Kolay mı elde ediliyor sanıyorsunuz Sofraya konan Bir bardak su Azıcık katık, bir lokma ekmek
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
AZICIK KATIK BİR LOKMA EKMEK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
AZICIK KATIK BİR LOKMA EKMEK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.